MIMPI JADI REALITI - PART 1.1

Terasa seperti baru bangun dari mimpi yang seakan-akan benar, dimana dalam mimpi tu kita sedang memegang sesuatu barang yang kita idam-idamkan.

Saya pernah mimpi saya sedang memandu kereta mewah, tak ingat kereta idaman ke ape tapi dalam mimpi tu saya memang sedang syok memandu kereta tanpa bumbung (pergh...). Sedang seronok ditiup angin tiba-tiba saya sedar yang saya sudah terbaring mengiring di atas sebuah katil yang rupanya agak familiar. Mata berkerut-kerut bila pancaran matahari mula menyengat. sedar-sedar "Oh! Aku mimpi ghupenyer tadi...haiyo...".

But the good part was, saya masih dapat rasa texture stering kereta dalam mimpi tu kat celah jari-jemari ni. Macam baru pegang 20 saat yang lepas je. So mimpi tu dah buat saya tersenyum seketika sebelum bibir saya menggigil bila mandi nanti.

Cakap lagi pasal mimpi ni, walaupun mimpi kereta mewah tu pernah "ter"realisasi walaupun hanya beberapa bulan, kejadian mimpi yang sama masih berulang. Tapi kali ni mimpi di alam realiti. Errr...tak paham kn? Senang kate berangan la kot.

WELL...one day saya terjumpa iklan kerja di "mudah". It was about a Writer position. Herm...sounded a bit awkward, cuz tu iklan writer pertame yg saya jumpe. Yelah kantol pulak tak selalu cari kerja kat internet kan hoho anyway! Saya terase seperti ade urge untuk apply position tu walaupun pada waktu tu saya sedang mencuba bidang admin dan graphic design. "Ala, hantar jela, nta2 same je kot macam application dulu-dulu, kene reject. Tapi tak rugi pun cube". Tu la perkara yang saye fikirkan waktu tu nak sedap kan ati la kununnyer...ehe...

Then...wat happened? After a few days ade satu co call saye, dia call utk interview session. And to my surprise it was d company that posted the Writer ad! Saya almost forgot sebenarnyer coz tak terfikir pun akan diterima. Then dia kata nanti dia hantar email kat saya bout d venue and details. Ok la tak kisah la tu. Cuz waktu tu saye macam berkobar-kobar nak kerja kat HSBC. Yela, sebelum apply writer tu da banyak jawatan da saye apply, termasuk la kat HSBC. Bler dengar name gah HSBC je semangat la nak kerja situ.

Ok, wats next. So the next day saye baru la nak cek email co writer tu after bos co tu reminded saye. So macam biase la, pergi CC and bukak email. Mak oi! Skali interview die suh bawak laptop pulak unutk ujian writing. Aiyo....bukan prob ujian tu yg saye riso, tapi sy takde LAPTOP!!! (FYI, sy gi KL n tumpang uma kawan dengan barang2 yang tak lengkap, tujuan nak interview je, tapi xsgke ade interview yg kene bawak lappy!). So bingung jap 7 saat. Then terfikirkan HSBC tu, saya pon jadi dungu jap and call boss co writer tu. "Hello, uhh saya faiz, co awak ade invite utk interview. Tapi saya rasa saya tak dapat terima invitation tu la.", kata diriku penuh lemau. Then die jawab "Hah? Kenape? U tak dapat datang hari tu ke? Boleh datang hari lain kalau u free.". Adoi, sian pulak, rase kejam pulak waktu tu. Tapi sebab taknak kantol datang serbe tak lengkap saya pon terjawab dengan lemau lagi "Uhh, saya rase saya tak dapat fulfil basic requirement job tu la. Sorry banyak2." Then suara die agak kecewe n die kate ok. SO tu jela conversation kitorang.

Bunyi macam perbualan yang tak berape penting kan? To be frank, after saye reject interview tu saye rase macam rugi sesuatu yg sgt best! And to be honest, rase malas pulak nk g interview HSBC tu (ye baru tahap interview je bukan job offer pn hihi).

Saye pon share kisah ni kat orang terdekat. Dia cakap janganlah main reject je ape2 tawaran, selagi belum dapat kerja grab je ape yang ade sbg back up! Eh, betul gak pe die cakap ek. Tadi rase macam terburu-buru pulak. Herm...tapi ape yang paling terase was sy rase macam kebebasan terkongkong kalau kerja kat HSBC tu. Tibe2 berangan kerja jadi writer. Wah...macam sronok, tulis artikel. Sebenarnyer sy ni suke menulis, poem ke, cerkon ke (cerita kontot = cerpen), or tulis untk video recording ke (ye saye waktu kat U dulu rajin buat video dgn budak2). Macam2 lagi lah! Tapi rase mcm xmampu nak jadi writer coz yela, xde foundation yg kuat, especially bground edu yang agak lari kot.

A few days later, before gi interview HSBC tu, saya tergerak untuk hntar email apology kepada co writer tu. Saya cakap saya ade personal prob, so mase tu tak dapat buat keputusan immediate and terpakse reject. Tapi prob da setel so arap dorang dapat terima saya balik utk interview session. Haa...sounds desperate ait? But NO, i did not desperate. I did it because I felt something good bout the position. Something....happy.

Esok nyer sy g CC lagi, mgharap email saya dibalas dengan positif. SO bukak la akaun yahoo mail saye................. HAH!! ade 1 email! dari co writer tu! wah!!! suspennyer!!! degan mgigit bibir saya pun klik email dia. "Good to hear from you, actually we had postponed the interview for Writer position. We will inform you on the date very soon. Happy New Year!". Tu a few part of the email.

APAKAH?....saye terdiam sekejap, then bace balik. Then bace lagi......WHOA!! means still ade chance utk jadi WRITER!!! woohoooo!!!! waktu tu happi banget dong. da tak fikir sangat da pasal HSBC tu. tapi still pergi gak HSBC tu d next day, tapi macam tak amek port je, tak kisah pon if gagal. Entah, tak tahu nape rase epi dgn jawatan writer tu walopn tak tahu ape2 hahahaha.

So nak dijadikan cerite (cerite benar ye), bos co writer tu call saye lagi ari lain. Kali ni dia cakap reason dia terime saye. Sebab ape agak2 ek? Haaaa....jeng jeng jeng (drum please!!). Sebab..................... MUET. hahaha yea sounds weird ryt, but yea, saye tak power pon, muet band 5 je. Tapi tak kisah la tu, yang kelaka nyer die mintak say buat journal....bout myself!! tu lagi lawak! saya tergelak je dalam hati ahaahahahhahahahahhahhahahaa...........................sebab saya clueless -.-"

Sy kate ok no hal, sy akan buat! haha hah ha ha  ahhhahahh hahhaa....Ok la takpe, senang je kot. So malam   tu kunun nak start la buat journal. Sekali haaa amek ko, termenung depang PC tu macam beruk tunggu makanan kat zoo. Last-last tutup PC and buat sok!

Nak cter detail mmg panjang la kan, so dipendekkan cter saye berjaye gak wat journal bout myself. Sy taip dengan hati dan jiwa yang penuh teruja. oh.....(geli kan? tapi agak betul la tu.) Then sy email kat dia. HAH! after sejam die kol, waktu tu jam 10 pagi. Dia kate boring la awal2......huuuu da agak da, hbs la kene reject....BUT! dia kata start kat tengah da menarik, and biler die bace smpai habis dia kate sy berjaya timbulkan curiosity dia utk tahu lagi pasal saye! wahhh....tak sangke sey.....anyhow die kate saye boleh dipolish lagi (bukan suh saye jadi orang poland ye). n ayat yg xle blah, "Awak perlu membaca lagi ye". BWAHAHAHAH!!! kantol tahu saye ni kurang membaca. ye la saya ni bukan jenis reader, tp sy ni observer. saya byk belajar melalui observation rather than reading. anyway, that was a good start. and saya mengharap utk interview.

2 weeks later. saye tnggu panggilan interview dari co writer tu. mggu lepas die ada cakap pasal interview. sy pon riso la, takut dorang da jumpe calon lagi bagos ke...so sy pon call la bos die. sy tnye "macam mane status sy ni? rase macam tergantung pulak, sy pon tgh jobless tak tahu nk buat ape ni. saya hold dulu tawaran lain sebab sy mmg fokus kat jawatan writer ni." haaa rs macam budak2 yang mengharap bapak die belikan patung power rangers pulak. then die jawab "oh, ok, nnt sy confirmkan dengan partner sy. sok sy call u" DANG.....makin cuak pulak erk...

sok jam 10 pagi lebih, ade orang call sy. yep, to my surprise bos co writer tu call. very prompt indeed. sy gembira dia call walopon maybe saya akan dapat bad news...so die cakap..."haaa saya da bincang dengan partner sy, cume nk tye u ok ke if u start dengan RM****?". Saye tercengang..."sorry? sy tak paham, does it mean im employed?" ku persoal dengan nada agak blur. "Ye, tapi ok tak start dgn RM****? Nanti after probation akan naik jadi RM****." .....................................
..................................................................................................................................................................

WAAHHHH!! INDAH NYA DONIA!!!! time tu tak terkira rase syukur ni!! nak pulak parents ade kat depan waktu conversation tu. after hang up, terus btau dorang! Alhamdulillah, syukur dorang cakap. After susah payah Allah balas gak dengan reward. hahaha

haaa panjang betol taip ni. cukup2 la tu da tahu hapi ending kn? ok the next story paham2 la ye hehe

Mimpi Seorang Lelaki

Bertambah lagi laman blog hasil jari jemari aku yg rajin sangat menaip ni. Aku ade terfikir alangkah besh nyer if jari aku bekerje sewaktu aku tido. Pe yang aku mimpi sume terus masuk dalam blog, xya aku bangun pagi berkerut dahi cube ingat balik mainan tidur aku huhu Tapi nk wat gapo, aku ni manusie biase je bukan sotong jadian….>_>”

Sekali pandang mcm lucah je tajuk blog aku ni kan. Tapi ade aku kisah? "Dont judge a blog by its title", kata hati kecil ku. Waaah...

Mimpi ada banyak. Impian pun mimpi, bermimpi di siang hari pun mimpi (berangan la tu). Bagi aku mimpi banyak membantu aku from ideas creation till....making a decision. Tak tahu la orang lain macam mane kan? 

Korang?